„ ...Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” J. 19, 26-28 Kolejne, pracowite popołudnie w hospicjum. W sumie trzy wizyty, w tym…
„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny...” Mt.25, 13 19 grudnia 2012 r. płatki na śniadanie i poranna kawa (bez której się nie mogę obejść) i idę rano na Roraty. Potem jestem umówiona z panią Helą, żoną naszego podopiecznego…
Kiedy latem zaczynałyśmy robić nasze prace, wszyscy się dziwili, to już na Święta robicie? A my z uporem maniaka odpowiadałyśmy, że to już najwyższy czas! Bo rzeczywiście, czas szybko zleciał. Ale po kolei. Jak co roku, na naszą ostatnią Mszę Św. dla osieroconych przed Bożym Narodzeniem, przygotowujemy małe…
Miały być to tylko badania. Lekarz powiedział, że potrwają ok. tygodnia, a jak się wszystko inaczej potoczyło? Zaraz następnego dnia punkcja i leżenie 3 godz. płasko na brzuchu, następnie 3…
Czerwone kokardki przy wózkach dziecięcych, słoniki na szczęście, żaby w portfelach itd. Wolontariusze hospicyjni często są w domach swoich podopiecznych. To, co w wielu z nich się znajduje, to nie są przedmioty, które my, chrześcijanie, powinniśmy mieś. A już na pewno wierzyć, że mogą one nam przynieść szczęście! Pan Bóg nie zostawił nas samych na tej ziemi. Dał nam najlepszych opiekunów, anioły. Każdy ma swojego opiekuna. Czy śpimy, czy gdziekolwiek się udajemy i cokolwiek robimy, On jest z nami. Nie opuszcza nas w radościach i smutkach. Próbuje przestrzec, lecz nie zawsze Go słuchamy.
Hospicjum Królowej Apostołów ogłasza konkurs dla dzieci na najpiękniejszego anioła. Technika pracy dowolna. Prace należy przynosić do siedziby hospicjum na ul. Wiejskiej 2 do końca wakacji (podpisane- imię, nazwisko, wiek dziecka). Rozstrzygnięcie nastąpi w 1-szą niedzielę września. Wszystkie prace zostaną pokazane na wystawie podczas Konferencji Hospicyjnej 26-28.09.2014 i przeznaczone wsparcie hospicjum. Czekamy na anioły!
W sobotę 7 czerwca przypadało święto Matki Bożej Królowej Apostołów, która jest patronką naszego hospicjum, z racji tego obchodziliśmy imieniny hospicjum oraz Dzień Dziecka. Świętowanie zaczęliśmy Mszą Świętą, którą celebrowali Ks. Marek Kujawski SAC, Ks. Andrzej Jasiński SAC oraz Ks. Proboszcz Zygmunt Rutkowski SAC. Eucharystii przewodniczył zaprzyjaźniony z hospicjum ks. Kanonik Bolesław Walendzik. Po Mszy świętej udaliśmy się na teren hospicjum, dorośli zasiedli na specjalnie przygotowanych miejsca a dla dzieci zarezerwowany został ogród hospicyjny. Po małym poczęstunku przyszedł czas na zabawę. Po ogrodzie biegali Klaudyni w cudnych kolorowych ubrankach, jedni malowali dzieciom buźki inni robili ludziki z balonów, Klaudynka „Lejek” biegała i polewała wodą, śmiechu było co nie miara. Była cudna „Fifi Ruzia”, która zarażała dzieci śmiechem, „Bułka tarta „ figlowała z dziećmi wkoło, ZoZolumba zabawiała jak umiała a Pumpernikiel to dopiero szalał i Jogobella.
Czerwcowa msza dla osieroconych wypadła 1 czerwca, pogoda dopisała i nasze rodziny również. Po Mszy Świętej jak co miesiąc, spotkaliśmy się w kawiarence na poczęstunku. Przybyło wiele znanych nam już rodzin ale byli również przedstawiciele rodzin, które w ostatnim miesiącu straciły bliską osobę. Wspólnie wspominaliśmy czas posługi w tych domach, ks. Marek poruszył kilka spraw, w których potrzebna nam pomoc z zewnątrz. Kilka osób ozgłosiło się by rozwiązać problem, miejmy nadzieję że dotrzymają słowa. Wszyscy zostali zaproszenie na Imieniny hospicjum, które będziemy świętować w sobotę 7 czerwca, połączyliśmy nasze imieniny z dniem dziecka.
W sobotę 24 maja odbyło się spotkanie rocznicowe dla rodzin, których osoba bliska odeszła w miesiącach maj i czerwiec. Przybyło wiele rodzin, byli tacy, którzy przeżywali już dziewiątą rocznicę odejścia bliskiej osoby, ale było wiele rodzin którzy po raz pierwszy byli na takim spotkaniu. Było wiele wspomnień, wspólnych rozmów i przemyśleń, wiele wzruszeń. Ksiądz Marek chciał poznać krytyczne zdania dotyczące posługi hospicyjnej, tak by ulepszyć to co może nie domaga, ale padały tylko ciepłe słowa, podziękowania i wyrazy wdzięczności, które utwierdziły w nas sens tej posługi. Na spotkaniu wyświetlone zostały slajdy ze zdjęciami, które robione były na pierwszych wizytach. Rodziny ze wzruszeniem wspominały swoich bliskich, padały słowa „Jak ja się cieszę że mogę go znów zobaczyć”.
W dniach 1–3 maja w Gietrzwałdzie odbyło się po raz XLI Spotkanie Formacyjnego Kręgu Hospicjantów Polskich. Organizatorem corocznych spotkań jest ks. Marek Kujawski SAC, dyrektor radomskiego Hospicjum Królowej Apostołów. W tym roku po raz pierwszy w historii zaszczyt uczestnictwa w tym przedsięwzięciu mieli trzej klerycy z piątego roku Seminarium Duchownego w Radomiu, dzięki uprzejmości ks. rektora Jarosława Wojtkuna. Temat spotkania w Gietrzwałdzie brzmiał: „Jezus Miłosierny w życiu i posłudze hospicjantów”. Nauki rekolekcyjne wygłosił ks. Feliks Folejewski SAC. Pierwszego dnia po zainstalowaniu się w archidiecezjalnym domu pielgrzyma, w godzinach wieczornych odbyło się spotkanie w ramach wstępnego zapoznania pomiędzy uczestnikami. Poznaliśmy posługujących hospicjantów, którzy służą w hospicjach domowych bądź stacjonarnych w Policach koło Szczecina, w Mrągowie, Katowicach-Mysłowicach, Dębicy, Wiśniowej i Chełmie.
Maj jak zawsze zaczyna się długim weekendem, w tym roku koniec wielkiego odpoczynku jak zawsze przypadł na pierwszą niedzielę miesiąca, w hospicjum tego dnia zawsze odprawiana jest Msza dla osieroconych. Pomimo wyjazdów nasza rodzina hospicyjna dopisała. W kościele prawie wszystkie ławki były zajęte. W ten piękny majowy dzień słowo Boże głosił ks. Marek. Po Mszy Świętej jak zawsze spotkanie kontynuowaliśmy w kawiarence przykościelnej. Nie zabrakło rodzin, które są co miesiąc ale wielu było po raz pierwszy. Rodziny dzieliły się z nami swym bólem po stracie bliskiej osoby i podziękowaniami za wsparcie i opiekę.
Kochani mamy taki pomysł by przez wakacje tworzyć różnorakie aniołki, każdy może się dołączyć. Gotowe aniołki wykorzystamy do kwesty na rzecz hospicjum. Jeśli nie możecie przyjść róbcie w domu i dostarczajcie gotowe, będziemy również wdzięczni za wszelkiego rodzaju włóczkę, koraliki, nitki i inne przydatne rzeczy.
Przy okazji ogłaszamy konkurs dla dzieci na najfajniejszego Aniołka własnoręcznie zrobionego przez dziecko. Forma dowolna, aniołki proszę dostarczyć podpisane imieniem i nazwiskiem oraz wiekiem dziecka.
Warto było być uczestnikiem spotkania w Gietrzwałdzie, ponieważ poznałem wspólnotę ludzi, których łączy jedno, mianowicie MIŁOŚĆ do ludzi. Ludzi, którym często pozostało kilka miesięcy, tygodni, dni, a nawet godzin życia. Ta wspólnota bliźnich nazywa się wolontariuszami. Cudownie mi się słuchało pielęgniarek, lekarzy, opiekunów medycznych i niemedycznych, którzy pochylają się nad człowiekiem bardzo schorowanym i cierpiącym. Patrząc dzisiejszymi kategoriami świata, tacy ludzie wydają się nienormalni. Dla współczesnego człowieka liczy się wyłącznie zdrowie, uroda, bogate i wygodne życie. Nie ma miejsca na jakiekolwiek bóle czy cierpienia. Człowiek z defektami bądź ciężko chory jest zmarginalizowany. Nie ma takich ludzi na pierwszych stronach gazet, czy w telewizji. Dzisiaj panuje wszechogarniająca znieczulica. Bliźni, a w sposób szczególny ułomny staje się przeszkodą w drodze do realizacji siebie, swoich egoistycznych planów czy zaplanowanych sukcesów.
Zapraszamy do nowenny przez wstawiennictwo św. Rity
Życiorys świętej Rity z Cascia (1381-1457)
Wszystko w życiu świętej Rity jest nadzwyczajne od jej niezwykłego poczęcia, przypominającego historię św. Jana Chrzciciela, aż do niezwykłych łask, jakie otrzymywała dla tych, którzy ją usilnie o to prosili. Dary te wysłużyły jej miano orędowniczki w «sprawach beznadziejnych». Zanim wstąpiła do klasztoru była żoną i matką, dlatego wzywają jej wstawiennictwa zarówno ojcowie i matki rodzin, jak i zakonnicy i zakonnice.
O potężna i sławna Święta Rito, oto u twoich stóp nędzna dusza potrzebująca pomocy, zwraca się do ciebie z nadzieją, że zostanie wysłuchana.
Ponieważ jestem niegodny z tytułu niewierności mojej, nie śmiem spodziewać się, że moje prośby będą zdolne ubłagać Boga. Dlatego wyczuwam potrzebę, aby mieć za sobą potężną orędowniczkę, więc ciebie wybieram sobie, Święta Rito, ponieważ ty właśnie jesteś niezrównaną Świętą od spraw trudnych i beznadziejnych.
O droga Święta, weź do serca moją sprawę, wstaw się do Boga, aby uprosić mi łaskę, której tak bardzo potrzebuję i o którą tak gorącą proszę (tutaj wyrazić łaskę, o którą się prosi)
Kwietniowa msza święta dla osieroconych zgromadziła przy ołtarzu rodzinę hospicyjną, nie zabrakło również wolontariuszy. Większość rodzin przyjeżdża od lat, ale byli i tacy jak co miesiąc niestety bywa, którzy na tę mszę przybyli po raz pierwszy. Msza hospicyjna łączy nas wszystkich w zadumie nad tym co się stało. Dla jednych przyniesie jakieś ukojenie dla innych tylko łzy gdyż wspomnienia ukochanej bliskiej osoby wracają. My wolontariusze bardzo się cieszymy gdy kościół jest pełny. Cieszy nas również obecność rodzin na spotkaniu w kawiarence, które odbywa się tuż po mszy świętej. Tam przy kawie i ciastku można się przytulić, powspominać czas posługi hospicyjnej w domach tych co odeszli.
;
Logowanie 
„ ...Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” J. 19, 26-28 Kolejne, pracowite popołudnie w hospicjum. W sumie trzy wizyty, w tym… 
„Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny...” Mt.25, 13 19 grudnia 2012 r. płatki na śniadanie i poranna kawa (bez której się nie mogę obejść) i idę rano na Roraty. Potem jestem umówiona z panią Helą, żoną naszego podopiecznego… 
Kiedy latem zaczynałyśmy robić nasze prace, wszyscy się dziwili, to już na Święta robicie? A my z uporem maniaka odpowiadałyśmy, że to już najwyższy czas! Bo rzeczywiście, czas szybko zleciał. Ale po kolei. Jak co roku, na naszą ostatnią Mszę Św. dla osieroconych przed Bożym Narodzeniem, przygotowujemy małe… 
Miały być to tylko badania. Lekarz powiedział, że potrwają ok. tygodnia, a jak się wszystko inaczej potoczyło? Zaraz następnego dnia punkcja i leżenie 3 godz. płasko na brzuchu, następnie 3… 
W dniach 1–3 maja w Gietrzwałdzie odbyło się po raz XLI Spotkanie Formacyjnego Kręgu Hospicjantów Polskich. Organizatorem corocznych spotkań jest ks. Marek Kujawski SAC, dyrektor radomskiego Hospicjum Królowej Apostołów. W tym roku po raz pierwszy w historii zaszczyt uczestnictwa w tym przedsięwzięciu mieli trzej klerycy z piątego roku Seminarium Duchownego w Radomiu, dzięki uprzejmości ks. rektora Jarosława Wojtkuna. Temat spotkania w Gietrzwałdzie brzmiał: „Jezus Miłosierny w życiu i posłudze hospicjantów”. Nauki rekolekcyjne wygłosił ks. Feliks Folejewski SAC. Pierwszego dnia po zainstalowaniu się w archidiecezjalnym domu pielgrzyma, w godzinach wieczornych odbyło się spotkanie w ramach wstępnego zapoznania pomiędzy uczestnikami. Poznaliśmy posługujących hospicjantów, którzy służą w hospicjach domowych bądź stacjonarnych w Policach koło Szczecina, w Mrągowie, Katowicach-Mysłowicach, Dębicy, Wiśniowej i Chełmie.
Warto było być uczestnikiem spotkania w Gietrzwałdzie, ponieważ poznałem wspólnotę ludzi, których łączy jedno, mianowicie MIŁOŚĆ do ludzi. Ludzi, którym często pozostało kilka miesięcy, tygodni, dni, a nawet godzin życia. Ta wspólnota bliźnich nazywa się wolontariuszami. Cudownie mi się słuchało pielęgniarek, lekarzy, opiekunów medycznych i niemedycznych, którzy pochylają się nad człowiekiem bardzo schorowanym i cierpiącym. Patrząc dzisiejszymi kategoriami świata, tacy ludzie wydają się nienormalni. Dla współczesnego człowieka liczy się wyłącznie zdrowie, uroda, bogate i wygodne życie. Nie ma miejsca na jakiekolwiek bóle czy cierpienia. Człowiek z defektami bądź ciężko chory jest zmarginalizowany. Nie ma takich ludzi na pierwszych stronach gazet, czy w telewizji. Dzisiaj panuje wszechogarniająca znieczulica. Bliźni, a w sposób szczególny ułomny staje się przeszkodą w drodze do realizacji siebie, swoich egoistycznych planów czy zaplanowanych sukcesów.
Top
