W dniach 9, 10, 11 lutego 2018 r. na spotkanie w Domu Matki na Jasnej Górze z różnych stron Polski przyjechali wolontariusze posługujący przy chorych w hospicjach. Na co dzień przychodzą do terminalnie chorych na nowotwory w hospicjum stacjonarnym albo w domu. Lekarstwa już nie są w stanie pomóc. Jedynie środki znieczulające na pewien czas uśmierzają ból i to nie zawsze. W tej sytuacji dla chorego ważne jest - aby był przy nim ktoś, kto rozumie jego stan. Najważniejsze jest obecność drugiej osoby przy chorym. Niezbędna głęboka wiara, że to ma sens, że jest koniecznie potrzebne dla chorego. Aby ta wiara nie wypaliła się trzeba przyjść do źródła. Tym źródłem jest Dom Matki Bożej na Jasnej Górze.  

 Drodzy Hospicjanie
Duszpasterze i Kapelani hospicyjni
Kandydaci do posługi hospicyjnej
Przyjaciele i Dobrodzieje Hospicjów Polskich

Kolejny już 22 rok naszej hospicyjnej edukacji i formacji w ramach
       FORMACYJNEGO KRĘGU HOSPICJANTÓW POLSKICH
       im. ŚW.WINCENTEGO PALLOTTIEGO kontynuujemy spotkaniem  
       w DOMU MATKI w Gietrzwałdzie, na świętej Warmii

w dniach 1 - 3 maja 2018r.     

W niedzielę, 22 stycznia 2018 odbyła się wspaniała i kolorowa zabawa choinkowa dla naszych osieroconych dzieci w Hospicjum Królowej Apostołów w Radomiu.

Spotkanie tradycyjnie rozpoczynamy Mszą świętą w kościele przy ulicy Młodzianowskiej 124. Następnie rozpoczęła się zabawa choinkowa w kawiarence.

Wspaniałą zabawę poprowadzili animatorzy wolontariusze z naszego Hospicjum. Edu. Dzieci otrzymały przygotowane paczki, które dzięki ofiarodawcom instytucjom, firmom, a także osobom prywatnym. Były też organizowane liczne zbiórki świąteczne. Bardzo serdecznie wszystkim dziękujemy za pomoc w przygotowaniu paczek.

Podziękowania przesyłamy również dla Stowarzyszenia im. Bożeny Stawińskiej "Filcaki wspierają dzieciaki" za piękne filcaki, które były ogromną radością i sprawiły wiele radości uczestnikom choinki.

           Takim tematem rozpoczęliśmy X Ogólnopolską Konferencję Wolontariatu Hospicyjnego, „Wiara w Jezusa Chrystusa nie będąca teorią lecz życiem. Zadania Kościoła według ostatniego nakazu Jezusa do uczniów”,  który został przedstawiony przez ks. dr Jacka Kucharskiego.  W ten piątkowy wieczór  zaczęliśmy tak zwane ładowanie akumulatorów, od Adoracji  Najświętszego  Sakramentu i Mszy świętej , której przewodniczył ordynariusz radomski ks. bp Henryk Tomasik.

           Drugi dzień naszej Konferencji rozpoczął się bardzo wcześnie rano, również Mszą świętą, odprawioną w intencji podopiecznych hospicjów.  Przez cały dzień chłonęliśmy wiedzę  płynącą z wygłaszanych wykładów i prezentacji.  Wiele tematów dotyczyło opieki nad chorym  dorosłym i dzieckiem, bezradności i zaradności z tym związanych. Mowa była o formacji duchowej wolontariatu, o trudnych sytuacjach w posłudze wolontariusza hospicyjnego, a nawet o motywach podjęcia tej posługi. Słyszeliśmy również piękne świadectwa mówiące o istnieniu Aniołów Stróżów, którzy są posłańcami miłosierdzia. Jak co roku na konferencji gościliśmy profesora dr hab. n. med. Krzysztofa Bieleckiego, którego wykłady zawsze są  pełne ekspresji, a słuchaczy wprawiają w nieskrywany zryf euforii. Profesor Bielecki ma niesmowity dar  mówienia i wplatania między ważne tematy anegdot, które wywołują uśmiech na twarzach słuchaczy.

Chorych na nowotwory wciąż przybywa i często nie otrzymują właściwej opieki, zwłaszcza w ostatnim okresie swojego życia. Taką opiekę jest im w stanie zapewnić nasze hospicjum, ale by ono mogło istnieć, potrzebni są przede wszystkim ludzie. Ludzie, którzy chcą poświęcić choć trochę swojego czasu dla innych – nie ma tu znaczenia wiek ani wykształcenie, wystarczy dobra wola. Zapraszamy Cię serdecznie, dołącz do nas już dziś! Czekamy na Ciebie każdego dnia.

Przedstawiamy wywiad z Moniką Szczepanik wolontariuszką niemedyczną w Hospicjum Królowej Apostołów, który ukazał sie w gazetce Iskierki w parafii św. Rafala w Radomiu.

Co Panią skłoniło do zostania wolontariuszką?

Zadecydował los. Oglądałam „Ekspres Reporterów” i poruszyła mnie historia Janusza Świtaja, sparaliżowanego chłopaka, który prosił o eutanazję. Po emisji programu napisałam do niego emaila, by dodać mu otuchy. Po kilku tygodniach dostałam od niego wiadomość, że dostał pracę w fundacji Anny Dymnej i że szuka osób podobnych do niego, czyli sparaliżowanych i leżących, które chciałby z nimi nawiązać kontakt i zapytał, czy znam kogoś w moim mieście. Zaczęłam szukać i tak natknęłam się na stronę Hospicjum Królowej Apostołów. To, co na niej odkryłam, bardzo mnie wzruszyło. Czytałam opisane tam wizyty u chorych i płakałam. Ogromnie poruszył mnie artykuł o małej dziewczynce. Zapragnęłam stanąć w jednym szeregu z tymi ludźmi. Po naradach z mężem i dziećmi już dwa dni później poszłam na pierwsze spotkanie.

 Przedstawiamy drugą częśc i ostatnią wywiadu z Moniką Szczepanik wolontariuszką niemedyczną w Hospicjum Królowej Apostołów, który ukazał sie w gazetce Iskierki w parafii św. Rafala w Radomiu.

Jak Pani reaguje na śmierć pacjentów?

To zależy od tego jak długo do tego chorego chodziłam i jakie miałam z nim relacje. Najtrudniej jest, gdy od chodzą małe dzieci. Emocje wtedy są naprawdę silne, ale z Bożą pomocą dajemy radę. Wiadomo, czym posługa jest dłuższa, tym jest trudniej, zżywamy się z chorym, jego rodziną i z czasem staje się nam bardzo bliski. Jesteśmy tylko ludźmi i mamy serca, więc cierpimy w mniejszym lub większym stopniu. Ale jest też druga strona śmierci. Otóż widząc ogromne cierpienie tej osoby, my wolontariusze zdajemy sobie sprawę, że śmierć jest wybawieniem w tej sytuacji, że ten bliski nam człowiek już nie cierpi, że go nie boli. To jest trudne do zrozumienia, ale do tego trzeba dojrzeć, trzeba w sobie umieć znaleźć tą mądrość. Nas uczą tego nasi lekarze i ks. Marek. Bez ich wsparcia niewiele byśmy umieli. Jako wolontariusze Hospicjum mamy wielkie szczęście, że naukę pobieramy od ludzi modlitwy i wielkiego serca. Każde odejście jest inne i każde przeżywa się inaczej. Czasem w trudnych chwilach zwracam się w myślach do naszych przedstawicieli w Niebie o pomoc.